Inburgering, overal hetzelfde?

Hoe zit het ook weer? Inburgeren voor mensen uit het buitenland?
Uit ervaring weet ik te melden dat mensen uit Marokko een inburgeringcursus in Marokko moeten doorlopen om daarna een examen af te leggen bij de Nederlandse Ambassade in Rabat. Echter niet overal in het land zijn Nederlandse lessen te volgen, hoe vreemd het ook mag lijken. Mensen moeten Nederlandse lessen volgen maar er zijn geen cursussen te vinden in bepaalde plaatsen. Hoe is dit nu mogelijk?

Het schijnt dus niet overal hetzelfde te zijn, m.i. is het ook tijd om dit eens flink onder de aandacht te brengen. Waarom geeft het kabinet aan, dat de inburgeringcursus doorgelopen moet worden (waar ik me wat bij kan voorstellen), maar biedt dan niet de mogelijkheden. Mensen uit een grote stad als Marrakech hebben geen enkele mogelijkheid om Nederlandse cursussen te volgen.
Is het zo dat dit een verkapte regeling is om mensen het gevoel te geven dat men wel naar Nederland kan en mag komen – alleen even het papiertje halen – maar dat het toch wordt tegengewerkt?

Waarom geldt dat dan alleen weer voor niet-westerse allochtonen? Waarom elke keer weer hetzelfde riedeltje afdraaien? Het gaat gewoon verkeerd bij het toelaten van mensen.
Let op: ik heb niets tegen Polen die met bussen tegelijkertijd de zgn. grenzen over gebracht worden, ik heb niets tegen Engelsen en Amerikanen die hier naar toe gehaald worden om te werken voor enkele maanden bij de banken of andere geldinstellingen, ik heb niets tegen mensen uit Oekraïne en Pakistan die hier voor wat maanden worden neergezet om het tekort aan ICT-ers op te vangen. Helemaal niet, hoe meer mensen, hoe gezelliger. Maar ze hebben wel de voordelen dat ze geen inburgeringcursus hoeven door te lopen.
Maar ik heb wel moeite met het feit dat voor mensen die uit landen als Turkije, Marokko en Tunesië en andere Afrikaanse en Arabische landen komen, de eisen en regels vele malen hoger liggen.

Een week geleden zag ik een artikel over de Polen die in de polder waren gehuisvest en dat de gemeente onderzoek doet naar deze mensen. Terecht, want ik zou graag willen dat deze mensen onder goede omstandigheden mogen en moeten wonen. Helemaal mee eens, echter in hetzelfde artikel werd ook gezegd dat er een Pool als tolk aanwezig was om de mensen te ondersteunen en dat personeel van het uitzendbureau mee gaat naar de dokter om zeker te zijn dat alles goed gaat. Excuses, maar ik heb nog nooit zoiets gehoord bij de niet-westerse allochtonen. Sterker nog, een Marokkaan die niet zo goed Nederlands praat, is niet welkom bij een arts of bij een ondernemer. Wordt onmiddellijk weer naar huis gestuurd, want “we begrijpen elkaar niet”, maar een tolk erbij halen? Ho maar.

Een ander verhaal wat ik deze week kreeg toegespeeld. Mexicanen die in Arnhem een verblijfstempel in het paspoort hebben gekregen, krijgen de eerste twee jaar Nederlandse les en let op … gratis bij het Rijnijssel college. Daarnaast laat de gemeente de diploma’s die men in Mexico heeft gehaald, vertalen in het Nederlands, natuurlijk gratis. Tenslotte zoekt de gemeente actief mee naar het zoeken van een baan, ook geheel gratis.

Hoe zit het ook weer met inburgering? Er zijn regels voor mensen uit Europa (met tolk en begeleiding naar de huisarts), mensen uit Engeland en Amerika (geen inburgering), mensen uit Mexico (Nederlandse les, vertalen van diploma’s en zoeken naar baan, alles op kosten van de gemeente) en dan nog de regels voor de niet-westerse allochtonen (zoeken jullie het maar zelf uit). Dezelfde regels voor iedereen? Verre van dat dus. Het wordt tijd dat hier eens verandering in gaat komen. Tevens wil ik dan ook pleiten voor het feit dat diploma’s die in het buitenland zijn behaald hier ook van toepassing zijn of het niveau krijgen wat ze in het buitenland ook hebben. Tenslotte worden ze al vertaald in bepaalde steden in Nederland.

Inburgeren doen we samen, maar de overheid zal toch wel iets beter zijn best moeten doen.